Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Axe Cop

Μπάτσοι, τσεκούρια και συγγραφείς "από κούνια"

Εντάξει, τους μπάτσους και τα τσεκούρια τα περιμένατε σε ένα comic που ονομάζεται Axe Cop. Οι συγγραφείς "από κούνια" όμως ? Αυτό αναφέρεται στο συγγραφέα του web comic - φαινόμενο των τελευταίων χρόνων, ο οποίος, όταν το Axe Cop ξεκίνησε να παρουσιάζεται στο internet στις αρχές του 2010 ήταν ... 5 χρονών !!!


Ας τα πάρουμε απο την αρχή όμως. Ο Malachai και ο Ethan Nicolle είναι δύο απο τα έξι αδέλφια της οικογένειας. Ο πρώτος είναι σήμερα 7 χρόνων, και ο δεύτερος 31, και επαγγελματίας κομίστας. Τα Χριστούγεννα του 2009, ο Ethan επισκέφτηκε την οικογένειά του για μία εβδομάδα. Κάποια στιγμή, ο μικρός Malachai ρώτησε τον αδελφό του αν ήθελε να παίξουν μαζί. "Τί παίζεις ?" τον ρώτησε ο Ethan, και ο πιτσιρίκος απάντησε "παίζω τον Axe Cop". Ε, αυτό ήταν ! Ο Ethan είχε σκοπό να δημιουργήσει ένα web comic εκείνο τον καιρό, αλλά δεν είχε βρεί ακόμη την κεντρική ιδέα. Άρχισε λοιπόν να ρωτάει τον μικρό του αδελφό για τις δυνάμεις και τους συμπληρωματικούς χαρακτήρες του Axe Cop, και πρίν τελειώσει η εβδομάδα, οι δυό τους είχαν ήδη ξεπετάξει τα πρώτα 4 επεισόδια της σειράς. Ο μικρός έφτιαχνε την ιστορία, και ο μεγάλος ζωγράφιζε. Τα πρώτα αυτά επεισόδια "ανέβηκαν" αρχικά στη σελίδα του Ethan Nicolle στο facebook, και στις 25 Ιανουαρίου 2010 στο δικό τους, ξεχωριστό site. Και αυτό που ακολούθησε, δε θα μπορούσε να το προβλέψει ούτε η αχαλίνωτη παιδική φαντασία του Malachai.

Στις 28 Ιανουαρίου, το Entertainment Weekly ανακήρυξε το Axe Cop ως "Site of the Day". Η σελίδα του στο Twitter είχε πάρει φωτιά, και ένα ανεπίσημο fan page στο facebook είχε μαζέψει 1800 fans σε 4 μέρες. Σε 2 εβδομάδες, οι fans είχαν διπλασιαστεί, και όλος ο διαδικτυακός κόσμος ήταν σε μαζική υστερία. Το site δεχόταν 30.000 έως 52.500 επισκέψεις καθημερινά, κράσαρε 2 φορές, και σε 1 μήνα οι συνολικές επισκέψεις ξεπερνούσαν τις 750.000. Στο youtube, ένα video όπου ο Ethan και ο Malachai δημιουργούν ένα επεισόδιο του Axe Cop εκτινάχθηκε στις 14,000 θεάσεις. Στις αρχές Φεβρουαρίου, το "Axe Cop" μετρήθηκε ως η 89η πιο δημοφιλής αναζήτηση στο Google, και όλοι μιλούσαν για αυτό. Απο το MTV και τη USA Today, μέχρι το Wired, τη Dark Horse Comics και τοWizard Magazine. Τρέλα !


Η ιστορία ακολουθεί τον ομώνυμο τσεκουροφόρο μπάτσο - υπερασπιστή των αδυνάτων στη μάχη του ενάντια σε ευφάνταστους εχθρούς, κυρίως εξωγήινης προέλευσης. Στη σταυροφορία του εναντίον του κακού, ο Axe Cop βροντοφωνάζει την πολεμική κραυγή του "I will chop your head off", και συμμαχεί με διάφορους μυστήριους τύπους, με πρώτο και καλύτερο τον αδερφό του Flute Cop, ο οποίος κατά καιρούς μεταμορφώνεται σε δεινοσαυρο-στρατιώτη, σε μίξη μονόκερου με αβοκάντο (!) και διάφορα άλλα παράξενα. Άλλος ένας βοηθητικός χαρακτήρας είναι η Uni-Baby, ένα μωρό με κέρατο μονόκερου που πραγματοποιεί ευχές. Όπως καταλαβαίνετε, το σενάριο είναι (στην κυριολεξία) νηπιακής ηλικίας, αλλά έχει πολλή πλάκα. Σήμερα, η σειρά συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία, όντας αισίως στο 91ο επεισόδιο (26/4/2011). Μάλιστα, θα τολμούσα να ισχυριστώ οτι έχει ήδη περάσει στην ιστορία της pop κουλτούρας, όπως αποδεικνύουν τα παρακάτω λόγια και φωτογραφίες.

Ξεκινάω: Ο Ethan Nicolle συμφώνησε με τη Dark Horse η σειρά να τυπωθεί και να κυκλοφορήσει σε τόμους, με τον πρώτο (Axe Cop: Bad Guy Earth #1) να έχει ήδη εκδοθεί. Έχει γίνει ταινία, έχει γίνει podcast, έχει γίνει videogame, έχει απασχολήσει τα δελτία ειδήσεων, έχει ήδη παρωδηθεί αρκετές φορές, κυκλοφορεί σε μπλουζάκια και αυτοκόλλητα... Να συνεχίσω ?



Το Axe Cop λοιπόν είναι ένα απο τα πλέον πολυσυζητημένα web comics των τελευταίων χρόνων, και εν μέρει υπεύθυνο για τη μεγάλη δημοτικότητα που πλέον απολαμβάνει το είδος. Είναι όμως τόοοοσο καλό πια ? Σίγουρα όχι. Όπως όλοι γνωρίζουμε, στο χώρο της τέχνης παρατηρείται συχνά το φαινόμενο της πρόσκαιρης υστερίας με ένα καλλιτέχνη ή καλλιτεχνικό είδος, όπως και το χτίσιμο ενός μύθου απο το πουθενά. Παραδείγματα ? Άπειρα, με πιο τρανταχτό τον πολύ Pablo Picasso, ο οποίος, χωρίς ασφαλώς να υποστηρίζω οτι δεν αξίζει, καρπώθηκε τη δημιουργία του κινήματος του κυβισμού, χωρίς στην ουσία να είναι ο ίδιος υπεύθυνος. Πιο πρόσφατο αντίστοιχο παράδειγμα, το οποίο σας προτείνω να ανακαλύψετε, είναι αυτό που περιγράφεται γλαφυρά στο ντοκυμαντέρ "Exit through the gift shop" του εκπληκτικού street artist Banksy. Κάπως έτσι λοιπόν πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το Axe Cop. Ως ένα διασκεδαστικό φαινόμενο της σύγχρονης κουλτούρας, που εκμεταλλεύεται πλήρως την "ελαφρότητά" του, και ξέρει ακριβώς πώς να πλασαριστεί, χωρίς να έχει κάτι συγκεκριμένο να πεί. Και γιατί θα έπρεπε άλλωστε ?

Links

Axe Cop homepage
Axe Cop episodes 
Ask Axe Cop
MTV Geek Interview: Ethan Nicolle from 'Axe Cop'
Axe Cop @ Wikipedia
Axe Cop @ Boing Boing
Axe Cop: Bad Guy Earth #1 @ Dark Horse
Interview with Malachai and Ethan Nicolle
Axe Cop - The movie
Munchkin Axe Cop
Chopcast: The Axe Cop podcast
Axe Cop turns into a brand
Axe Cop @ Fox News

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

The Disneyland Memorial Orgy

Οι χαρακτήρες της Disney στη χώρα της σεξουαλικής απελευθέρωσης !

Η αφίσα The Disneyland Memorial Orgy αποτελεί ένα απο τα πιο ενδιαφέροντα, διασκεδαστικά, "βλάσφημα" και συλλεκτικά αντικείμενα τέχνης στην ιστορία των comics. Φιλοτεχνημένη απο τον σπουδαίο εικονογράφο Wally Wood το 1967, σατιρίζει και αποδομεί με χαρακτηριστική μαεστρία όλο το χαριτωμένο και αθώο image που είχαν δημιουργήσει για τους ήρωές τους τα μεγάλα κεφάλια της αυτοκρατορίας Disney. Η ιδέα για την αφίσα ανήκει στον εκδότη του περιοδικού The Realist Paul Krassner, ο οποίος σκέφτηκε, μετά το θάνατο του Walt Disney το 1966 οτι, αντί ο Mickey, ο Donald και οι υπόλοιποι πασίγνωστοι χαρακτήρες να κάθονται να κλαίνε για το χαμό του "πατέρα" τους, θα έπρεπε κανονικά να απελευθερώσουν τις καταπιεσμένες ορμές τους, αυτές που τόσα χρόνια τους ανάγκαζαν οι δημιουργοί τους να κρατάνε κρυφές. Έτσι, παρήγγειλε το έργο στον Wally Wood, γνωστό απο τη θητεία του στο περίφημο Mad magazine, με ιδιαίτερη προϋπηρεσία στην παρωδία ηρώων του Disney, και το αποτέλεσμα ήταν αυτό :

(κάντε κλικ για μεγέθυνση)

Το αποτέλεσμα λοιπόν ήταν ακριβώς ό,τι περιγράφει γλαφυρά ο τίτλος του - ένα μνημόσυνο για τον θείο Walt στη Disneyland, το οποίο έχει μετατραπεί σε ρωμαϊκό όργιο, με συμμετέχοντες όλους τους γνωστούς χαρακτήρες της Disney.

Σε πρώτο πλάνο βλέπουμε τον Pluto να κατουράει μια αφίσα του Mickey, ενώ λίγο πιο πέρα το αφεντικό του κάνει ενδοφλέβια χρήση ηρωίνης. Στα αριστερά, ο Goofy "τακτοποιεί" την αρραβωνιαστικιά του καλύτερού του φίλου, Minnie, ενώ στα δεξιά η Tinkerbell κάνει strip tease, με τον Peter Pan, τον Captain Hook, τον Pinocchio και τα παιδιά της Χώρας του Ποτέ να την παίρνουν μάτι. Πιο πίσω, κάποιοι απο τους επτά νάνους έχουν στριμώξει τη Χιονάτη με άγριες διαθέσεις, ενώ κάποιο άλλοι τη βρίσκουν μεταξύ τους. Η Daisy παρακολουθεί το σκηνικό, αλλά συγχρόνως τα ανιψάκια του Donald παρακολουθούν την "πίσω πόρτα" της. Παραπέρα, ο ίδιος ο Donald δέχεται εναέρια "βρώμικη" επίθεση απο τον Dumbo το ελεφαντάκι, ενώ ο πρίγκιπας δοκιμάζει το γοβάκι στην Σταχτοπούτα, αλλά έχει κεντράρει ανάμεσα στα ανοιχτά της πόδια. Τα τρία γουρουνάκια έχουν κάνει το γνωστό "τρενάκι", ενώ η Αλίκη φιλοξενεί πολύ κόσμο κάτω απο τη φούστα της. Σόδομα και Γόμμορα δηλαδή !!!

Η αφίσα δημοσιεύθηκε το 1967 στο σατιρικό περιοδικό του Paul Krassner, The Realist, και έκανε πάταγο. Έτσι, λίγο αργότερα κυκλοφόρησε ως poster σε αρκετά αντίτυπα, τα οποία σήμερα έχουν πολύ μεγάλη συλλεκτική αξία. Οι δικηγόροι της Disney ήταν έτοιμοι να αρχίσουν τις μηνύσεις, αλλά αποφάσισαν να μην προχωρήσουν, φοβούμενοι οτι έτσι θα έδιναν μεγαλύτερη δημοσιότητα στο γεγονός. Υπάρχουν διάφορες επιχρωματισμένες εκδοχές του πρωτότυπου έργου, με καλύτερη την τελευταία, ψηφιακά χρωματισμένη που πωλείται στο site του Paul Krassner έναντι 35 δολλαρίων. Επίσης, ο Krassner, ως νόμιμος κάτοχος του copyright την έχει χρησιμοποιήσει ως εξώφυλλο στο βιβλίο του "Who's to Say What's Obscene? - Politics, Culture and Comedy in America Today".





Links

The Disneyland Memorial Orgy
The Disneyland Memorial Orgy @ The Realist
The Disneyland Memorial Orgy @ Wally Wood's blog
The Disneyland Memorial Orgy @ LA Weekly
Digitally colored print @ paulkrassner.com 
Wally Wood @ wikipedia

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Lady Snowblood

Το manga που ενέπνευσε τα (φτωχά) Kill Bill του Quentin Tarantino

Lady Snowblood banner, by curious ape 009

Το Lady Snowblood (修羅雪姫, Syurayuki-hime) είναι μία απο τις πιο παλιές, πιο γνωστές και πιο επιδραστικές σειρές manga που έχουν υπάρξει ποτέ. Γνωστή στη δύση περισσότερο απο τις ταινίες Kill Bill 1 & 2, την ελεύθερη μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη απο τον Quentin Tarantino, αποτελεί μία σειρά ορόσημο των ιαπωνικών comics. Πνευματικό παιδί του θρυλικού σεναριογράφου Kazuo Koike
(Lone Wolf and Cub, Path of the Assassin, Crying Freeman) και του εικονογράφου Kazuo Kamimura, πρωτοδημοσιεύθηκε τις χρονιές 1972-1973 στο περιοδικό Weekly Playboy της εταιρείας Shueisha, προκαλώντας αίσθηση στον ακόμη σχετικά αθώο κόσμο των mainstream manga με το υπερβολικά τολμηρό για την εποχή της σενάριο.

Μεταφέρθηκε 2 φορές στη μεγάλη οθόνη της Ιαπωνίας, τις χρονιές 1973 και 1974, σε screenplay του ίδιου του συγγραφέα της, και άλλη μία το 2001 σε ένα ελεύθερο (και αποτυχημένο, όπως συνήθως) remake με τίτλο The Princess Blade. Έπειτα την πήρε στα χέρια του (και της άλλαξε τα φώτα) ο γνωστός αμερικανός σκηνοθέτης Quentin Tarantino, με αποτέλεσμα τις δύο ταινίες Kill Bill (2003, 2004), οι οποίες, παρά τις ωραίες μουσικές και το λαμπερό cast αποδείχθηκαν πολύ φτωχές σε σύγκριση με το πρωτότυπο manga. Πίσω στα comics, η σειρά μεταφράστηκε στα αγγλικά μόλις το 2005 απο τη Dark Horse, και κυκλοφόρησε ολοκληρωμένη σε 4 τόμους : The Deep-Seated Grudge, Parts 1 & 2 και Retribution, Parts 1 & 2.


Κεντρική ηρωίδα της ιστορίας είναι η Syura Yuki, μία νεαρή κοπέλα που έχει ορκιστεί να πάρει εκδίκηση για το κακό που προξένησαν τέσσερις δόλιοι άνθρωποι στη μητέρα της, η οποία πέθανε χωρίς να μπορέσει να τους το ξεπληρώσει. Το μικρό της όνομα, Yuki, σημαίνει χιόνι, επειδή γεννήθηκε μια χειμωνιάτικη μέρα που χιόνιζε πολύ, και Syura είναι η διάσταση όπου κατοικούν οι δαίμονες, κατά τη ιαπωνική μυθολογία, όνομα ταιριαστό για ανθρώπους που έχουν ένα τόσο τραγικό πεπρωμένο να εκπληρώσουν. Syura Yuki είναι επίσης ένα λογοπαίγνιο της ονομασίας της Χιονάτης στα ιαπωνικά. Η μητέρα της λοιπόν, είχε την ατυχία να γίνει μάρτυρας της ύπουλης δολοφονίας του άντρα της και του ανήλικου παιδιού της, και να βιαστεί επανειλημμένως απο μία ομάδα αδίστακτων κακοποιών, όλα βάσει μίας σκοτεινής πλεκτάνης με σκοπό το κέρδος. Κατάφερε να σκοτώσει τον έναν απο τους τέσσερις, όμως συνελλήφθη και βρέθηκε έγκλειστη στη φυλακή, όπου και έζησε την υπόλοιπη ζωή της. Ξέροντας οτι η ίδια δε θα μπορέσει να εκδικηθεί τους υπόλοιπους, όσο ήταν κρατούμενη αποπλάνησε αρκετούς δεσμοφύλακες έτσι ώστε να μείνει έγκυος σε αρσενικό, κατά προτίμηση, παιδί. Τελικά τα κατάφερε, αλλά το παιδί ήταν κορίτσι - η Yuki. Έτσι, πάνω στο νεογέννητο παιδί έπεσε το βαρύ φορτίο να ξεπλύνει το κακό που κουβαλούσε στην ψυχή της η μητέρα του μέχρι την τελευταία της ημέρα.

Η Yuki λοιπόν, το παιδί της κόλασης, υιοθετήθηκε απο μία συγκρατούμενη της μητέρας της με μικρότερη ποινή, και έμαθε απο αυτήν την τραγική ιστορία της οικογένειάς της, και τη δύσκολη αποστολή που έπρεπε να αναλάβει. Για το λόγο αυτό εκπαιδεύτηκε σκληρά στις πολεμικές τέχνες απο πολύ μικρή ηλικία, και πρίν καλά-καλά κλείσει τα 18 της χρόνια ήταν ήδη μία εξαιρετικά ευκίνητη και επιδέξια ξιφομάχος. Η φύση την προίκισε επίσης με μία σπάνια ομορφιά, ένα όπλο το οποίο θα χρησιμοποιούσε έξυπνα για να πετύχει τον αιματηρό σκοπό της. Ξεκίνησε να αναλαμβάνει αποστολές επί πληρωμή, βοηθώντας αδικημένους ανθρώπους να βρούν το δίκιο τους, προσπαθώντας ταυτόχρονα να βρεί τα ίχνη των τριών κακούργων που αποτελούσαν το αντικείμενο της εκδίκησής της. Στην προσπάθειά της αυτή θα βρεί βοήθεια απο μία οργάνωση μικροκακοποιών, απο μία παλιά συγκρατούμενη της μητέρας της, αλλά και απο ένα διάσημο συγγραφέα, ο οποίος θα εκδόσει την τραγική ιστορία της, αναγκάζοντας έτσι τους εχθρούς της να αποκαλυφθούν. Βοηθώντας πάντα τους αδύναμους εναντίον των δυνατών, θα αντιμετωπίσει ολόκληρες εγκληματικές οργανώσεις, αδίστακτους εκβιαστές, μέχρι και την ίδια την πανίσχυρη yakuza στο μοναχικό, στρωμένο απο πτώματα δρόμο της προς την πολυπόθητη εκδίκηση.




Όπως γράφω και πιο πάνω, το στοιχείο που συντέλεσε στη μεγάλη επιτυχία της σειράς είναι το πολύ τολμηρό σενάριο του Kazuo Koike. Μία γυναίκα που τριγυρνά αναζητώντας εκδίκηση και πετσοκόβοντας άντρες στην Ιαπωνία του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα αποτελούσε απο μόνο του μία καινοτομία για την εποχή που εκδόθηκε το Lady Snowblood (στις αρχές των 70s). Πόσο μάλλον μία (πολύ όμορφη) γυναίκα που εμπλέκεται σε διάφορες σεξουαλικές περιπέτειες, με άντρες και (κυρίως) γυναίκες, συχνά με τη χρήση ευφάνταστων ερωτικών βοηθημάτων (!). Οι χαρακτήρες είναι όμορφα σκιαγραφημένοι, με το διαχωρισμό ανάμεσα σε "καλούς" και "κακούς" να μην είναι πάντα τόσο εμφανής, με πρώτο και καλύτερο παράδειγμα την πρωταγωνίστρια Yuki. Το "δίκιο" είναι μεν με το μέρος της, αλλά οι πρακτικές που ακολουθεί προκειμένου να επιτύχει το σκοπό της δε δικαιολογούν σε καμία περίπτωση το χαρακτηρισμό "καλή" ή "ηρωίδα", προσδίδοντας στο χαρακτήρα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και βάθος. Η εικονογράφηση του Kazuo Kamimura είναι απλή, συμπαθητική, χωρίς να αποτελεί κάτι το σπουδαίο, προσπαθώντας μάλιστα σε κάποια σημεία να "λογοκρίνει" τις τολμηρές σκηνές, πάντως εξυπηρετεί ικανοποιητικά το σκοπό της.

Συνολικά, το Lady Snowblood είναι μία πολύ καλή, cult σειρά manga που, χωρίς να είναι αριστούργημα, κατέχει σημαντική θέση στον κόσμο των ιαπωνικών comics, καθώς τα βοήθησε να "ενηλικιωθούν" και να απελευθερωθούν απο τα δεσμά της "παιδικής διασκέδασης" (τουλάχιστον το mainstream παρακλάδι των manga).

-- curious ape 009 --


Links

Lady Snowblood @ Dark Horse
Lady Snowblood @ wikipedia
Lady Snowblood @ Anime news network
Read Lady Snowblood online
Lady Snowblood film

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

The Tale of One Bad Rat

Ένας ευαίσθητος δημιουργός μιλάει για την παιδική κακοποίηση

Το The Tale of One Bad Rat είναι ένα εξαιρετικό graphic novel του, επίσης εξαιρετικού άγγλου δημιουργού Bryan Talbot. Αποτελεί συγχρόνως ένα φόρο τιμής στη σπουδαία αγγλίδα συγγραφέα παιδικών βιβλίων Beatrix Potter, μία διαμαρτυρία ενάντια στο αισχρό φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης, και μία εκδήλωση λατρείας πρός τη φύση και, συνακόλουθα, πρός την ελευθερία. Κυκλοφόρησε σε 4 τεύχη το 1994 απο τη Dark Horse, πρίν εκδοθεί ολοκληρωμένο ένα χρόνο αργότερα.

Στην αρχή της ιστορίας, η κεντρική ηρωίδα Helen είναι άστεγη, και ζεί ζητιανεύοντας στους δρόμους του Λονδίνου, με μόνη της παρέα ένα μικρό ποντικάκι, και τα βιβλία της αγαπημένης της συγγραφέος. Φαίνεται πολύ δυστυχισμένη, και συχνά φαντασιώνεται οτι αυτοκτονεί. Μέσω κάποιων flash back μαθαίνουμε την αιτία της δυστυχίας της, που δεν είναι άλλη απο τη σεξουαλική κακοποίηση που της ασκούσε για αρκετά χρόνια ο πατέρας της, με την πλήρη αδιαφορία της μητέρας της απέναντι στο φαινόμενο να έρχεται να συμπληρώσει τα άσχημα παιδικά και εφηβικά της χρόνια.

Η Helen λοιπόν, βρίσκει το κουράγιο να το σκάσει απο το σπίτι-φυλακή της, αλλά η ζωή ενός άστεγου κοριτσιού δεν είναι καθόλου εύκολη. Έχοντας αναπτύξει μία (φυσιολογική) απέχθεια προς το αντρικό άγγιμα, θα αντιμετωπίσει προβλήματα με γλοιώδεις τύπους που προσπαθούν να την προσεγγίσουν, αλλά και με την αστυνομία. Θα βρεί όμως έναν απρόσμενο φίλο στο πρόσωπο ενός νεαρού αστέγου, ο οποίος θα τη γλιτώσει απο μια δύσκολη κατάσταση, και θα την προσκαλέσει στο εγκαταλελειμμένο σπίτι όπου ζεί μαζί με άλλους μη ευνοημένους απο την τύχη ανθρώπους. Εκεί, η ταλαιπωρημένη ηρωίδα μας θα ξαναβρεί την ηρεμία της και θα επιστρατεύσει όλο το κουράγιο της για να επιχειρήσει ένα μεγάλο βήμα - να φύγει για το Lake District, την περιοχή με τις λίμνες, όπως έκανε πρίν πολλά χρόνια η συγγραφέας που θαυμάζει, η Beatrix Potter. Μαζί της δε θα έχει το αγαπημένο της ποντικάκι, το οποίο έχει πεθάνει, αλλά θα έχει μια μεγεθυμένη, νοητή του εικόνα.

Στην περιοχή των λιμνών λοιπόν, με την υπέροχη φύση και τα μικρά, γραφικά χωριουδάκια, η Helen θα βρεί δουλειά στην ταβέρνα ενός καλόκαρδου, μεσήλικου ζευγαριού, και θα αρχίσει να νιώθει καλά με τον εαυτό της. Τα φαντάσματα του παρελθόντος όμως θα συνεχίσουν να τη στοιχειώνουν, καθιστώντας την ανίκανη να απολαύσει τις μικρές χαρές της ζωής. Αποφασισμένη να μην αφήσει το κακό που της έκανε ο πατέρας της να της καταστρέψει τη ζωή, θα βυθιστεί σε μία εσωτερική, επίπονη προσπάθεια αυτο-θεραπείας, εξωτερικεύοντας την οργή και τα καταπιεσμένα συναισθήματά της στην απελευθερωτική αγκαλιά της φύσης. Και τελικά, θα έρθει η στιγμή που θα νιώσει δυνατή, και έτοιμη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα κατά μέτωπο.


Ο τίτλος του βιβλίου είναι παρμένος απο την ιστορία της Beatrix Potter που ανακαλύπτει (στη φαντασία της) η Helen όταν επισκέπτεται το σπίτι-μουσείο της συγγραφέος στο Lake District, η οποία ιστορία είναι ένας εμφανής παραλληλισμός με την αντίστοιχη άσχημη, αλλά με καλή κατάληξη δική της. Η εικονογράφηση του Bryan Talbot δεν αγγίζει τα εντυπωσιακά επίπεδα επόμενων δουλειών του, όπως π.χ του Alice in Sunderland, αλλά έτσι κι αλλιώς το (πολύ) δυνατό σημείο της συγκεκριμένης δουλειάς είναι η υπόθεσή της, μία πηγή θάρρους, ελπίδας και θέλησης για ζωή για όσους η ίδια η ζωή αδίκησε. Χαρακτηριστικό της επιδραστικότητας, της αληθοφάνειας και της δύναμης του καταπληκτικού αυτού graphic novel είναι οτι το βιβλίο χρησιμοποιείται συστηματικά απο κέντρα στήριξης κακοποιημένων παιδιών ανά τον κόσμο ως βοηθητικό ανάγνωσμα. Επίσης, στο τέλος κάθε τεύχους υπάρχουν χρήσιμα τηλέφωνα στα οποία μπορεί να ζητήσει βοήθεια ένα παιδί που είχε την ατυχία να βιώσει αυτό το θλιβερό φαινόμενο. Συνολικά λοιπόν, το The Tale of One Bad Rat αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα κοινωνικής ευαισθησίας, που αποδεικνύει οτι τα comics μπορούν να μιλήσουν για οποιοδήποτε θέμα, εύκολο ή δύσκολο, ευχάριστο ή δυσάρεστο, εμπορικό ή μη, και να καταλογιστούν ως κάτι πολύ περισσότερο απο απλή διασκέδαση.


The Tale of One Bad Rat @ Bryan Talbot's site
The Tale of One Bad Rat @ wikipedia
The Tale of One Bad Rat @ Comics worth reading
The Tale of One Bad Rat @ Dark Horse
The Tale of One Bad Rat @ artbomb