Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Madwoman of the Sacred Heart

Ένα θρησκευτικό, ερωτικό θρίλερ (?!!!) 
από δύο γίγαντες των comics

Μπορούν όντως να συνδυαστούν οι εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες της θρησκείας και του ερωτισμού σε ένα έργο μυστηρίου και σασπένς ? Όταν το σενάριο υπογράφει ο μεγάλος Alejandro Jodorowsky, και την εικονογράφηση αναλαμβάνει ο εξ'ίσου μεγάλος Moebius, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Και συμβαίνουν...

Το βιβλίο αρχικά κυκλοφόρησε στα γαλλικά, σε 3 μέρη και ασπρόμαυρο. Ο 1ος τόμος "La Folle du Sacré-Cœur" (Η τρέλα της Ιερής Καρδιάς) εκδόθηκε το 1992, με τον 2ο "Le Piège de l'irrationnel" (Η παγίδα του παραλόγου) να ακολουθεί το 1993, και τη μίνι σειρά να ολοκληρώνεται το 1998 με τον 3ο τόμο "Le Fou de la Sorbonne" (Ο τρελός της Σορβόννης). Αργότερα την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε ολοκληρωμένο, με τίτλο "Le Cœur couronné" (Η εστεμμένη Καρδιά) απο την Les Humanoïdes Associés. Το 2010, το αγγλικό παρακλάδι της εταιρείας εξέδοσε το έργο και στα αγγλικά, έγχρωμο, με τον τελικό τίτλο.

Κεντρικός ήρωας της ιστορίας μας είναι ο Alan Mangel, ένας 60άρης καθηγητής της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, διαρκώς βυθισμένος σε πνευματικές αναζητήσεις που τον απομακρύνουν απο τις μικρές, καθημερινές απολαύσεις. Οι μαθητές του έχουν δημιουργήσει γύρω του μια ιδιόμορφη θρησκευτική σέκτα, στην οποία αντιμετωπίζεται σαν προφήτης, και οι διαλέξεις του ισοδυναμούν με ευαγγέλια. Η ζωή του όμως θα αλλάξει ριζικά όταν θα τον παρατήσει η (ανικανοποίητη) γυναίκα του, και θα μπλέξει με μία όμορφη μαθήτριά του, την Elisabeth, που είναι πεπεισμένη οτι αν κάνουν παιδί μαζί, αυτό θα είναι μία νέα ενσάρκωση του Ιωάννη του βαπτιστή (μόνο ο Jodorowsky θα μπορούσε να σκεφτεί μια τέτοια ιστορία). Ο καθηγητής ασφαλώς δεν την πιστεύει, αλλά στο τέλος ενδίδει στον πειρασμό, αφήνοντας τους εσωτερικούς δαίμονες της νεότητάς του, τους οποίους κρατούσε φυλακισμένους για πολλά χρόνια, να τον κυριεύσουν.

Αυτό που δε γνωρίζει όμως ο αξιοσέβαστος καθηγητής μας είναι οτι, ενδίδοντας στις σεξουαλικές απολαύσεις που του προσφέρει απλόχερα η νεαρή μαθήτρια, θα ξεκινήσει ένα τρελό μυστικιστικό ταξίδι που θα τον παρασύρει ολοκληρωτικά, θα του στερήσει τη φήμη και το σεβασμό που ενέπνεε στους μαθητές του, και θα τον σπρώξει ακόμη και στην παρανομία. Στην πορεία θα γνωρίσει τη Μαρία και τον Ιωσήφ (ασφαλώς και δεν είναι τυχαία η επιλογή των ονομάτων), θα συμμετάσχει σε ιδιότυπες αιρέσεις και θρησκευτικά όργια (!!!), θα κυνηγηθεί απο την αστυνομία, θα μπλέξει με την κολομβιανή μαφία των ναρκωτικών και το χειρότερο, θα αναγκαστεί να αναθεωρήσει όλη τη φιλοσοφία και κοσμοθεωρία του προς χάριν ενός νέου είδους πνευματικότητας. Ο επιστημονικός σκεπτικισμός του θα έρθει σε αντιπαράθεση με την ακλόνητη πίστη της συντρόφου του Elisabeth, θα χάσει τον έλεγχο του εντέρου του με πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα, ενώ οι προσωπικοί του δαίμονες θα συνεχίσουν να τον κυνηγούν. Κόλαση !





Η χαοτική αυτή ιστορία περιέχει όλες τις προσωπικές εμμονές και τα γνώριμα θέματα που γεννιούνται στo απίστευτo μυαλό του Jodorowsky, η θρησκεία και το πνεύμα συναντιούνται με τις σαρκικές απολαύσεις, η φαντασία με την πραγματικότητα χάνουν τα ευδιάκριτα όριά τους, και όλα αυτά αναπαρίστανται πολύ ζωηρά απο το χέρι του μεγάλου Moebius. Οι δύο καλλιτέχνες, που έχουν ξανασυνεργαστεί πολλές φορές, με αποκορύφωμα τη δημιουργία του ορόσημου της 9ης τέχνης "L'Incal", παραδίδουν ένα νεο-noir thriller που κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο, αν και η μεγάλη χρονική διαφορά που χωρίζει τα δύο πρώτα μέρη απο το τρίτο είναι εμφανής, περισσότερο στο εικονογραφικό κομμάτι. Φυσικά, αυτό δε μειώνει την άγρια δύναμη του Madwoman of the Sacred Heart, ενός έργου που μας προσκαλεί, με ένα μοναδικό τρόπο που μόνο η μαγεία των comics μπορεί, να ανοίξουμε το μυαλό μας, να ελευθερωθούμε απο τους κάθε λογής δογματισμούς και απλά να ζήσουμε το απίστευτο ταξίδι της ζωής, χωρίς να το παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά.


Links

Madwoman @ Humanoids
Madwoman @ Comic Book Daily
Madwoman @ The Comics Journal
Madwoman @ Parka Blogs
Madwoman @ comicvine
Madwoman @ good reads
Madwoman @ bedetheque (γαλλικά)

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Το Persepolis αναστατώνει το Ισλάμ

Τον προηγούμενο μήνα (Οκτώβριος 2011), το τηλεοπτικό κανάλι Nessma της Τυνησίας προέβαλε την animated ταινία Persepolis, η οποία αποτελεί μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του ομώνυμου comic της ιρανής Marjane Satrapi. Αμέσως προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, λόγω μιας σκηνής που αναπαριστά το θεό, κάτι που θεωρείται ιεροσυλία στον ισλαμικό κόσμο. Οργανώθηκαν τεράστιες διαδηλώσεις εναντίον της ταινίας, αλλά και του ιδιωτικού καναλιού.

Μάλιστα, ο ιδιοκτήτης του καναλιού, Nabil Karoui δέχθηκε πλήθος μηνύσεων, και δικάζεται αυτή τη στιγμή. Επίσης, άγνωστοι επιτέθηκαν στο σπίτι του με βόμβες μολότωφ. Τον κατηγόρησαν ακόμη και για προσπάθεια αποσταθεροποίησης του πολιτικού κλίματος της χώρας, εν όψει των ερχόμενων εκλογών. Και όλα αυτά συμβαίνουν στην Τυνησία, τη χώρα που άνοιξε το χορό των εξεγέρσεων των αραβικών κρατών ενάντια στον απολυταρχισμό των ισλαμικών καθεστώτων, προς ένα πιο δημοκρατικό μέλλον. Κρίμα ...

Άρθρο στο Comics Beat
Αναταραχές στη δίκη του Nabil Karoui
Persepolis trailer

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Tijuana Bibles

Η underground comic πορνογραφία της εποχής της αθωότητας

Τα διαβόητα Tijuana bibles ήταν παράνομα, πρόστυχα βιβλιαράκια που ξεκίνησαν να παράγονται τη δεκαετία του 1920 στην Αμερική, και έφτασαν στο απόγειο της δόξας τους κατά τη μεγάλη οικονομική κρίση της δεκαετίας του '30. Η μεγάλη δημοτικότητά τους οφείλεται στο γεγονός οτι εκείνη την εποχή το sex, ή ακόμη και η απλή αναφορά του, απουσίαζε απο κάθε μέσο μαζικής κυκλοφορίας. Δεν υπήρχε το internet, με την τεράστια βιομηχανία του πορνό, δεν υπήρχαν video clubs με υπόγεια γεμάτα ερωτικές ταινίες, δεν υπήρχαν οι κακόφημοι κινηματογράφοι με τις 3 ταινίες την ημέρα "μόνο για ενηλίκους", ούτε καν το Playboy.


Τα τευχάκια αυτά λοιπόν έδιναν στο κοινό αυτό που του έλειπε, περιέχοντας πορνογραφικές ιστοριούλες ανάμεσα σε γνωστά πρόσωπα της εποχής, απο αστέρες του Hollywood και αθλητές μέχρι χαρακτήρες comics και ηγέτες κρατών (!). Οι ιστορίες αυτές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως ερωτικές, αφού αναπαριστούν το sex με μεγάλη γραφικότητα, συνήθως χωρίς ίχνος υπόθεσης ή καλλιτεχνικής αξίας, επικεντρώνοντας στα υπερμεγέθη προσόντα των ηρώων. Μερικές φορές τα θέματα ήταν ιδιαίτερα hardcore για την εποχή, φτάνοντας μέχρι βιασμούς, ουρολαγνείες και κτηνοβασίες (!).

Οι "βίβλοι" κυκλοφορούσαν απο χέρι σε χέρι στους κύκλους του υποκόσμου, σε σκοτεινά σοκάκια και ανώνυμα πάρκα, σε κουρεία και πάρκινγκ. Κανείς δε γνωρίζει με σιγουριά γιατί ονομάζονταν Tijuana bibles, αλλά πολλοί πιθανολογούν οτι ήταν λόγω της κακής φήμης που είχε αποκτήσει η μεξικάνικη, συνοριακή πόλη Tijuana, όπου τα ήθη ήταν απο πολύ χαλαρά έως... ανύπαρκτα. Λεγόταν οτι εκεί παράγονταν τα περίφημα βιβλιαράκια, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί ποτέ. Μάλιστα, σε επιδρομές της αστυνομίας σε διάφορες αμερικάνικες πόλεις είχαν ανακαλυφθεί αρκετά παράνομα τυπογραφεία όπου τυπώνονταν οι βρώμικες φυλλάδες, οπότε μάλλον η Tijuana αποτελούσε τον αποδιοπομπαίο τράγο της όλης υπόθεσης. "Δεν το κάναμε εμείς, οι κακοί Μεξικανοί φταίνε".





Ένα τυπικό τευχάκι των Tijuana bibles αποτελούνταν απο 8 panels (1 ανά σελίδα) σε μορφή comic strip, με μέγεθος 7 x 10.5 cm, τυπωμένο με μαύρο μελάνι σε κακής ποιότητας χαρτί. Κάποιες ιστορίες έφταναν τις 16, και σπανιότερα τις 32 σελίδες. Τα περισσότερα τεύχη αποτελούν παρωδίες επιτυχημένων comic strips των εφημερίδων της εποχής, όπως τα "Blondie", "Barney Google", "Popeye", "Dick Tracy", "L'il Orphan Annie", "Betty Boop", "Flash Gordon", και άλλα. Και αυτό, τον καιρό που τα comics είχαν αρχίσει να γίνονται μία πολύ επικερδής επιχείρηση, και οι μεγιστάνες του τύπου William Randolph Hearst και Joseph Pulitzer έδιναν μάχη για να εξασφαλίσουν τα καλύτερα strips και τους δημιουργούς τους, συντελώντας στην άνθηση και δημιουργική ανάταση του είδους.

Η κυκλοφορία των Tijuana bibles συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του '50, με ένα σύνολο τίτλων που υπολογίζεται ανάμεσα στους 700 με 1000, και περίπου 20 εκατομμύρια αντίτυπα ανά χρονιά. Φυσικά, τα νούμερα αυτά δε μπορούν να είναι ακριβή, μιας και οι δημιουργοί, οι τυπογράφοι και οι διανομείς τους πρόσεχαν πολύ να μην αφήνουν στοιχεία για την ταυτότητα και το τιράζ τους. Μάλιστα, ελάχιστα γνωρίζουμε για τους ανώνυμους δημιουργούς των "βίβλων". Ένας απο αυτούς πιστεύεται οτι ήταν ο Wesley Morse, ο οποίος αργότερα σχεδίασε τον Bazooka Joe. Επειδή τα ονόματα των σχεδιαστών δεν ήταν γνωστά, κυκλοφόρησαν διάφορα ψευδώνυμα για όσους είχαν ένα χαρακτηριστικό, αναγνωρίσιμο στύλ. Ο καλύτερος τεχνικά είναι ο "Mr. Prolific", που θεωρείται οτι ήταν ο freelance καρτουνίστας Doc Rankin, κάτι που φυσικά δεν έχει αποδειχθεί ποτέ. Άλλοι δημιουργοί έχουν ονοματιστεί ως "Mr. Dyslexic" (που λέγεται οτι ήταν ημι-αναλφάβητος, και πολύ κακός στο σχέδιο), "Blackjack" και "Artist No. 4", με τον τελευταίο να συναγωνίζεται τον "Mr. Prolific" σε ταλέντο και παραγωγικότητα.





Ο ιστορικός R. C. Harvey στο βιβλίο του "The Tijuana Bibles: America's Forgotten Comic Strips" (1992) περιγράφει τη διαδρομή κάθε τεύχους με μεγάλη γλαφυρότητα, ως εξής : "Ζωγραφίζονταν σε σοφίτες, τυπώνονταν σε υπόγεια γκαράζ με σκουριασμένα μηχανήματα, και διανέμονταν απο τις πίσω τσέπες ύποπτων πωλητών σε στενά σοκάκια και υποφωτισμένα δωμάτια". Μερικές φορές, στη διακίνηση των τευχών αναμιγνυόταν και η μαφία.

Το φαινόμενο των Tijuana bibles δεν είναι σωστό να το αντιμετωπίσουμε με καλλιτεχνικά κριτήρια, και γενικά με κριτική διάθεση, μιας και οι (περισσότεροι) δημιουργοί δεν επεδίωκαν την καλλιτεχνική έκφραση, ούτε απευθύνονταν σε κοινό με ανάλογες αξιώσεις. Ήταν απλά ένα αποτέλεσμα της σεξουαλικής καταπίεσης που ασκούσε η υπερ-συντηρητική, αμερικάνικη κοινωνία των αρχών του προηγούμενου αιώνα, και πρέπει απλά να το θεωρούμε ως ένα κομμάτι της "κρυφής" ιστορίας των comics, που μας παρέχει πληροφορίες για την pop κουλτούρα της εποχής.




UPDATE (27/12/2012) :

Σε μία αναπάντεχη κίνηση, το Δεκέμβριο του 2012 η εκδοτική εταιρεία Άγρα κυκλοφόρησε μία επιλογή των "βίβλων" στα ελληνικά. Πολύ τολμηρή η πρωτοβουλία για τα ελληνικά δεδομένα. Μπράβο !

Links

Tijuana Bibles.com
Tijuana Bibles.com / archives
Tijuana Bibles @ Carnal Nation - pt.1
Tijuana Bibles @ Carnal Nation - pt.2
Tijuana Bibles @ Pulp International
Tijuana Bibles @ wikipedia
Tijuana Bibles - text by Art Spiegelman
TOP 10 Tijuana Bibles @ YesButNoButYes
4 Tijuana Bibles @ Ars Erotica
Tijuana Bibles.org

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Χασα-Πόκεμον

Πιστεύω οτι λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουμε τα μικρά, αντιπαθέστατα κατά τη γνώμη μου, τερατάκια Pokémon, είτε μέσω της επιτυχημένης anime σειράς όπου πρωταγωνιστούσαν, είτε απο τα video games, είτε από κάπου αλλού τέλος πάντων, μιας και το συγκεκριμένο franchise name είναι το 2ο πιο επιτυχημένο στον κόσμο, μετά τη σειρά Super Mario της ίδιας εταιρείας - της Nintendo. Με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα στο internet οτι υπάρχουν και άλλοι που τα αντιπαθούν όσο εγώ, όπως π.χ η γραφίστρια, εικονογράφος και κομίστρια Sarah Becan, η οποία αφιέρωσε το χρόνο της για να φτιάξει "χασαπο-χάρτες", σχεδιαγράμματα δηλαδή που δείχνουν τα κομμάτια κρέατος της κάθε χαζοχαρούμενης χνουδόμπαλας.

 Πρώτος και καλύτερος φυσικά ο Pikachu, με το ηλίθιο όνομα που θυμίζει φτάρνισμα, και ακολουθούν (με τη σειρά) τα Tepig, Slowpoke, Psyduck, Bulbasaur, Farfetch'd και Magikarp. Η αγαπητή Sarah προχωράει το θέμα ακόμα παραπέρα, προτείνοντας και τρόπους μαγειρέματος για το κάθε τερατάκι. Οπότε, ανάψτε τους φούρνους να προθερμαίνονται, πάρτε ένα χασαπομάχαιρο και πάμε να τα βρούμε τα σκασμένα !






οι εικονογραφήσεις στο site της Sarah Becan
παρουσίαση στο Comics Beat

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Αρκάς crossover

Νομίζατε οτι μόνο η DC και η Marvel μπορούν να κάνουν crossover ?

 Crossover ονομάζεται η πρακτική όπου ένας ήρωας μιας εταιρείας εμφανίζεται ως guest star στη σειρά κάποιου άλλου, π.χ ο Batman στο τεύχος της σειράς Batman Adventures #3.874 τα βρίσκει σκούρα με κάποιον αντίπαλό του, και ΤΣΟΥΠ ! εμφανίζεται ο Superman, κάνει τους κακούς αβγοτάραχο και εξαφανίζεται πάλι. Η τακτική αυτή παρατηρείται κυρίως στα υπερηρωικά comics, και σπανιότερα σε άλλα είδη, ως μέσο τόνωσης του ενδιαφέροντος του κοινού.

Μάλιστα, την έχει χρησιμοποιήσει και ο εθνικός μας ήρωας των comics, Αρκάς, στο 2ο αλμπουμάκι της φοβερής σειράς του "Καστράτο", "Όσο πατάει η γάτα" (1998). Στη γνωστή σειρά, όπου η σεξομανής και σαρκαστική γάτα Λουκρητία ταλαιπωρεί τον ευνουχισμένο, χοντρό και αγαθό γάτο Καστράτο, κάνει ένα μικρό πέρασμα το μικρό σπουργίτι απο την άλλη γνωστή και επιτυχημένη σειρά του Αρκά "Χαμηλές Πτήσεις". Το ανυπόφορο σπουργιτάκι αφήνει για λίγο ήσυχο τον ταλαίπωρο πατέρα του, και ανοίγει φτερά για να κοροϊδέψει κάποιον άλλο (μαντέψτε ποιόν). Απολαύστε !

 (Το crossover είναι η 2η και η 3η εικόνα, αλλά έβαλα και τις 1 και 4 για να είναι ολοκληρωμένη η ιστορία με τον βασιλικό)


Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

La Bête est Morte !

Ένα άγνωστο, αντιπολεμικό αριστούργημα

Τον καιρό που στην Ευρώπη μαινόταν η λαίλαπα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, και πιο συγκεκριμένα κατά την απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία (1944), εμφανίστηκε στη Γαλλία ένα εξαιρετικό graphic novel που αναπαριστούσε τη φρίκη του πολέμου σε μορφή παραμυθιού του Disney (!), με ανθρωπομορφικούς χαρακτήρες και ανάλογο σχεδιαστικό στύλ. Γραμμένο απο τους Victor Dancette και Jacques Zimmerman, το La Bête est Morte (Το Κτήνος είναι νεκρό) απέκτησε αμέσως cult status και συνδέθηκε άρρηκτα με την απελευθέρωση της Γαλλίας απο τους Ναζί, κυρίως λόγω της εκπληκτικής εικονογράφησης ενός σπουδαίου καλλιτέχνη, του Edmond-François Calvo.

Κυκλοφόρησε σε δύο μέρη,"Quand la bête est déchainée" (Όταν το Κτήνος εξαπελύθη - 1944) και "Quand la bête est terrassée" (Όταν το Κτήνος κατατροπώθηκε - 1945), ασφαλώς παράνομα και με μεγάλο κίνδυνο στην αρχή, μιας και η Γαλλία τελούσε υπό γερμανική κατοχή, και αργότερα συλλέχθηκε σε ένα τόμο, με τελικό τίτλο "La Bête est Morte", και υπότιτλο "La Guerre Mondiale chez les Animaux" (Ο Παγκόσμιος Πόλεμος ανάμεσα στα ζώα). Το βιβλίο επανεκδόθηκε το 1977 και το 1995 απο τις εταιρείες Futuropolis και Gallimard αντίστοιχα, εκδόσεις οι οποίες κυκλοφορούν ακόμη. Το 2005, ο Mathieu Kassovitz ανακοίνωσε την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου σε μορφή animation, αλλά το project δεν προχώρησε.

Η υπόθεση είναι μια ανασκόπηση των γεγονότων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα απο γαλλικά μάτια, με την κάθε χώρα να αναπαριστάται με ένα ζώο που (κατά τον Calvo) την αντιπροσώπευε. Έτσι, οι γερμανοί είναι λύκοι, με τον Hitler να αποτελεί μια παραλλαγή του κακού λύκου της Disney, τον Goering να είναι γουρούνι και τον Goebbles νυφίτσα, οι άγγλοι είναι bulldogs, οι ρώσοι αρκούδες, οι ιταλοί ύαινες με τομάρια λύκων, οι αμερικάνοι βίσωνες, οι γιαπωνέζοι μαϊμούδες, και οι γάλλοι αναπαρίστανται με μία ποικιλία άκακων ζώων, συνήθως κουνέλια και σκίουρους, που ζούν σε ένα παραμυθένιο κόσμο μέχρι που ξεσπάει το κακό. Αφηγητής μας είναι ένας παππούς, ο οποίος διηγείται στα εγγόνια του πώς έχασε το πόδι του στον πόλεμο. Η υπόθεση επικεντρώνεται στις αιματηρές μάχες στην Ευρώπη και την εκστρατεία του Hitler στη Ρωσία, με μικρές αναφορές στη μάχη του Ειρηνικού μεταξύ αμερικανών και ιαπώνων και την εκστρατεία του γερμανού στρατηγού Rommel στην Αφρική.



To "La Bête est Morte !" αποτελεί κατ'αρχάς ένα έργο αντίστασης, αφού όπως αναφέρω και παραπάνω το πρώτο μέρος του εκδόθηκε υπό γερμανική κατοχή, κάτι που είχε τολμήσει μόνο ο επιφανής κομίστας της εποχής, Marijac. Φυσικά, αποτελεί επίσης ένα παγκόσμιο και διαχρονικό αντιπολεμικό μανιφέστο. Η δομή του ως παιδικό βιβλίο και οι ανθρωπομορφικοί χαρακτήρες, στην παράδοση των μύθων του Αισώπου και του Jean de la Fontaine, έρχονται σε αντιπαράθεση με τις συχνά σκληρές εικόνες και το δηκτικό κείμενο, κάνοντας τον αντίκτυπο ακόμα μεγαλύτερο, και τα μηνύματά του πιο εύκολα αντιληπτά. Πρόκειται λοιπόν για ένα έργο προπαγάνδας, άσχετα αν τα μηνύματα που θέλει να περάσει εξυπηρετούν ένα καλό σκοπό, την κατάδειξη δηλαδή της φρίκης και της παραλογότητας του πολέμου.

Το βιβλίο κατέχει μία ακόμη αξιοσημείωτη πρωτιά, όντας το πρώτο comic που κάνει αναφορά στο Ολοκαύτωμα (τη μαζική εξόντωση των εβραίων από τους Ναζί), και μάλιστα πρίν ακόμη τελειώσει ο πόλεμος. Το εν λόγω απόσπασμα είναι το παρακάτω: "Continuing especially their revenge against peaceful tribes of animals that we store and that we often opened our doors for shelter against the fury of the beast unleashed the hordes of the Great Wolf began the most terrible destruction plan, breeding rebels, scattering the members of their tribes in remote areas, separating women from their husbands, children from their mothers, and for the total annihilation of these harmless crowds that had committed no other crime other than that of not submitting to the will of the Beast." Η επόμενη αναφορά του Ολοκαυτώματος σε γαλλικό bd (bande-dessinee) ήρθε μετά απο 40 χρόνια (!).




Για τους συγγραφείς του βιβλίου, ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά. Ο Victor Dancette είχε συγγράψει το 1943 ένα κείμενο με τίτλο "Il y etait un fois un pays heureux" (Υπήρχε κάποτε μία ευτυχισμένη χώρα), ένα επίσης προπαγανδιστικό έργο. Ο Jacques Zimmerman υπήρξε κρατούμενος στη Γερμανία, πρίν εισχωρήσει στη γαλλική Αντίσταση και την υπηρετήσει μέσω της τυπογραφίας. Άγνωστο παραμένει το γιατί η υπογραφή του έχει αφαιρεθεί απο τα credits όλων των επόμενων εκδόσεων, εκτός απο αυτή της Futuropolis του 1977.

Περισσότερα στοιχεία είναι γνωστά για τον εικονογράφο Calvo, όπως το οτι είχε μεγάλο βαθμό μυωπίας, οτι ήταν τελειομανής, και οτι ήταν ήταν γιγαντόσωμος, μοιάζοντας χαρακτηριστικά με τον αντίπαλο του Mickey Mouse, Μαύρο Πητ (!). Εκτός απο κομίστας, ειδικευόμενος στην καυστική κοινωνική κριτική, χρησιμοποιώντας πάντα ανθρωπομορφικούς χαρακτήρες, διατηρούσε επίσης ένα πανδοχείο και ήταν ξυλογλύπτης. Ανάμεσα στις πιο γνωστές δουλειές του συγκαταλέγονται οι 'Patamousse' και 'Moustache et Trottinette'. Η καριέρα του συνεχίστηκε και μετά το τέλος του πολέμου με μεγάλη επιτυχία, και συνεργασίες με γνωστά περιοδικά όπως τα Tintin και Âmes Vaillantes. Πέθανε το 1958 αφήνοντας σημαντική παρακαταθήκη, και ως κομίστας και ως γλύπτης, και αρκετοί μεταγενέστεροι αστέρες των γαλλικών comics όπως ο Albert Uderzo (συν-δημιουργός του Astérix) τον παραδέχονται ως μεγάλη επιρροή και δάσκαλό τους.

Θαυμάστε παρακάτω μία υπέροχη παραλλαγή του γνωστού πίνακα του Eugène Delacroix "Η Ελευθερία οδηγεί το λαό", απο τον Calvo.





Links

La Bete est Morte @ WWII
La Bete est Morte @ cloud 109 blog
La guerre mondiale chez les animaux @ bedetheque.com (γαλλικά)
La Bete est morte @ bedetheque.com (γαλλικά)
La Bete est morte @ ecrits-vains.com (γαλλικά)
La Bete est Morte @ phylacterium blog (γαλλικά)
Edmond-François Calvo @ lambiek.net