Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

The Complete Crepax by Fantagraphics

Η Fantagraphics θα εκδόσει όλη τη βιβλιογραφία του μεγάλου Guido Crepax

Ο Guido Crepax (1993 - 2003) είναι ένας από τους κορυφαίους ευρωπαίους δημιουργούς comics, και ένας εκ των ελάχιστων που μπορούν να χαρακτηριστούν ως auteurs, καλλιτέχνες δηλαδή με ένα καθαρά προσωπικό στυλ, αμέσως αναγνωρίσιμο, που έχουν δημιουργήσει σχολή στο είδος τους (π.χ Woody Allen, Martin Scorsese, Quentin Tarantino στον κινηματογράφο, απ'όπου προέρχεται και ο όρος).

Με πιο γνωστή δουλειά την υπέροχη, αισθησιακή σειρά Valentina, το έργο του ιταλού καλλιτέχνη χαρακτηρίζεται από το διάχυτο ερωτισμό, το έντονο στυλιζάρισμα και το σουρρεαλιστικό στοιχείο, προσδίδοντας στα comics του μία ιδιαίτερη αυθεντικότητα και αισθητική. Δείτε π.χ το θεωρούμενο ως καλύτερο graphic novel της σειράς της Valentina, το Lanterna Magica.

Κι όμως, μέχρι στιγμής, μόνο ελάχιστες δουλειές του ιταλού μαέστρου έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά (κλασικά πράματα).




Εδώ λοιπόν μπαίνει στο παιχνίδι η αγαπημένη μου εταιρεία Fantagraphics για να διορθώσει αυτό το έγκλημα δεκαετιών, και να αποδείξει γιατί της έχω τόσο μεγάλη λατρεία. Το Νοέμβριο του 2015 λοιπόν, η αμερικάνικη εταιρεία ανακοίνωσε οτι θα εκδόσει το σύνολο του έργου του Crepax σε 10 πολυτελείς, ογκώδεις τόμους, για να γιορτάσει τα 50 χρόνια από τη δημιουργία της πιο διάσημης ηρωίδας του, της εμβληματικής Valentina. Ο πρώτος τόμος, Crepax: Dracula, Frankenstein, and Other Horror Stories αναμένεται στις αρχές του 2016 (όπου να'ναι δηλαδή), και θα περιέχει τις διασκευές του ιταλού δημιουργού στα έργα-ορόσημα του Bram Stoker και της Mary Shelley που αναφέρει ο τίτλος, καθώς και 6 μικρού και μεσαίου μήκους ιστορίες της Valentina από τις δεκαετίες του 60 και του 70.






Οι 6 μικρές ιστορίες της Valentina, μερικές από τις οποίες δεν έχουν δημοσιευθεί ποτέ, θα εισάγουν τους σύγχρονους αναγνώστες στο σουρρεαλιστικό κόσμο του Crepax, που επηρρέασε έντονα τη μόδα της δεκαετίας του 70, την αρχιτεκτονική αλλά και τη Nouvelle Vague (νέο ρεύμα) του γαλλικού κινηματογράφου. Μία από τις πλέον δυναμικές γυναίκες ηρωίδες της εποχής μαζί με τις Barbarella και Jodelle, η ιταλίδα φιλήδονη φωτογράφος Valentina υπήρξε το όχημα του Crepax στην "απενοχοποίηση" του αισθησιασμού και της σεξουαλικής ελευθερίας των γυναικών στην Ευρώπη, ξεπερνώντας τα όρια του κόσμου των comics για να μετατραπεί σε διαχρονικό σύμβολο.

Ο πρώτος τόμος (όπως και οι υπόλοιποι φαντάζομαι) των "απάντων" του μεγάλου δημιουργού θα περιέχει πλούσιο extra υλικό από τον εξέχοντα ιστορικό των comics Paul Gravett, το θεωρητικό της ερωτικής τέχνης Tim Pilcher, το σύμβουλο της έκδοσης Manuel Espírito Santo αλλά και τους απογόνους του ιταλού καλλιτέχνη, εκτοξεύοντας τον αριθμό των σελίδων στις... 440. Επίσης όμως, εκτόξευσαν και την τιμή του βιβλίου στα... 75 δολαριάκια ! Άουτς !, αλλά σίγουρα θα αξίζει τον κόπο (για όποιον τα έχει φυσικά), μιας και μιλάμε για τον πρώτο τόμο της πιο ολοκληρωμένης συλλογής του έργου του Guido Crepax που έχει υπάρξει ποτέ.






CREPAX: DRACULA, FRANKENSTEIN, AND OTHER HORROR STORIES
By Guido Crepax
2016 | $75.00 Hardcover | 440 pages

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

Η αυτο-προσωπογραφία του Αρκά

Το άγνωστο πρόσωπο (κυριολεκτικά) του μεγάλου έλληνα δημιουργού

Ο πασίγνωστος Αρκάς, ο πλέον δημοφιλής και επιτυχημένος δημιουργός comics που έχει αναδείξει ποτέ η χώρα μας ασφαλώς και δε χρειάζεται συστάσεις, μιας και το έργο του είναι γνωστό και αγαπητό σε όλους τους έλληνες, είτε ασχολούνται με την 9η τέχνη είτε όχι. Γνωστό είναι όμως μόνο το έργο του, μιας και το πρόσωπό του αλλά και την ταυτότητά του τα κρατάει καθ'όλη τη διάρκεια της μεγάλης καριέρας του ως επτασφράγιστα μυστικά.

Οι εικασίες και οι ευφάνταστες υποθέσεις γύρω από το πραγματικό όνομα του Αρκά δίνουν και παίρνουν εδώ και 30 χρόνια, από το μακρινό 1981 όταν και ξεκινούσε τη σειρά ο Κόκκορας, την πρώτη μεγάλη του επιτυχία, στο περιοδικό βαβέλ. Η πιο δημοφιλής εικασία είναι ότι ονομάζεται Αντώνης Ευδαίμων, γιατί με αυτό το όνομα υπέγραψε ένα κείμενο σε ένα τεύχος της βαβέλ το 1984, καθώς επίσης και την εικονογράφηση του διηγήματος "Ένα παιδί και ο σκύλος του" το 1985. Κάποιοι άλλοι πάλι λένε πως το πραγματικό του όνομα είναι Άρης Καστρινός (ΑΡ-ΚΑΣ), και κάποιοι άλλοι-άλλοι έχουν φτάσει στο σημείο να υποστηρίζουν οτι είναι ο... Χάρης Ρώμας (ΖΟΝΚ !!!). Μερίδα θαυμαστών του υποστηρίζει ότι είναι μηχανικός, και άλλοι ότι είναι Ψυχίατρος και μάλιστα καθηγητής Α.Ε.Ι. Ο ίδιος στην επίσημη ιστοσελίδα του διασκεδάζει με όλα αυτά, χωρίς ωστόσο να λύνει το μυστήριο.

Κι όμως ...

Ο ίδιος ο δημιουργός είχε κάποτε... μαρτυρήσει το μυστικό του προσώπου του, έστω και σε εικονογραφημένη μορφή, σε μία όμορφη δισέλιδη αυτοπροσωπογραφία. Και μάλιστα είχε ποζάρει σε μία φανερά αυτοσαρκαστική πόζα μαζί με τους ήρωες της ήδη επιτυχημένης σειράς του ο Κόκκορας, ένα μόλις χρόνο μετά την πρώτη της δημοσίευση στη βαβέλ.






Η δισέλιδη αφίσα δημοσιεύθηκε στο τεύχος #21 της βαβέλ το Νοέμβριο του 1982, πρίν δηλαδή διασπαστεί η αρχική συντακτική ομάδα του περιοδικού και προκύψει το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, στο οποίο αργότερα ο Αρκάς θα συνέχιζε τον Κόκκορα. Όπως βλέπετε στο κειμενάκι που την προλογίζει, η αφίσα ήταν προϊόν... επιμονής, τόσο των αναγνωστών όσο και των συντακτών της βαβέλ, οπότε ο "φαντομάς" δημιουργός είπε να μην τους χαλάσει το χατίρι. Έτσι κι αλλιώς, η εν λόγω εικονογράφηση δε θα μπορούσε να προκαλέσει την αναγνώριση του καλλιτέχνη από κάποιον περαστικό στο δρόμο, απλώς μας πληροφορεί οτι εκείνο τον καιρό ο Αρκάς είχε μούσι.

Υπάρχουν πάντως κάποια ελάχιστα γνωστά βιογραφικά στοιχεία του μεγάλου καλλιτέχνη. Σπούδασε αρχιτεκτονική και Ιστορία της τέχνης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι αυτοδίδακτος στη σκιτσογραφία και δημοσίευσε τα πρώτα του σκίτσα στην εφημερίδα "Πρώτη". Στην αρχή της καριέρας του εργάστηκε ως σκηνογράφος στο θέατρο Στοά και το θέατρο τέχνης Κάρολου Κουν, με απαρχή το 1977. Παράλληλα ασχολιόταν με τη ζωγραφική, πραγματοποιώντας το 1980 μια ατομική έκθεση με την επωνυμία "Ώρα". Το Σεπτέμβριο του 1981 δημοσίευσε, όπως προείπαμε, τα πρώτα strips της σειράς ο Κόκκορας στο θρυλικό περιοδικό βαβέλ, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. (πηγή: blog Λόλα, να ένα άλλο)


Το εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του τεύχους βαβέλ #21 (Νοέμβριος 1982), δια χειρός Αρκά



Μία διαφήμιση της βαβέλ, και το οπισθόφυλλο της δισέλιδης αφίσας, επίσης δια χειρός Αρκά



Πηγή εικόνων: blog Λάσπη στ' αστέρια


Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

La Foire aux immortels (Η Γιορτή των Αθανάτων)

Ένα έργο-ορόσημο των ευρωπαϊκών comics

O γαλλο-γιουγκοσλάβος Enki Bilal είναι ένας από τους πιο γνωστούς και πιο αξιόλογους ευρωπαίους δημιουργούς comics, με πολλές κορυφαίες δουλειές και βραβεύσεις στο ενεργητικό του. Ξεκινώντας την καριέρα του στη Γαλλία τη δεκαετία του 70 ως εικονογράφος και πολιτικός γελοιογράφος, ο Bilal συνεργαζόταν για πολλά χρόνια με το σεναριογράφο Pierre Christin, παραδίδοντας πλήθος υπέροχων graphic novels, με πιο αξιόλογα τα Les Phalanges de l'ordre noir (Οι Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης) και Partie de chasse (Παρτίδα Κυνηγιού).

Το 1980, έχοντας ήδη καταξιωθεί στη γαλλική σκηνή για την εξαιρετική του ικανότητα στην εικονογράφηση, ο γαλλο-βαλκάνιος δημιουργός ξεκίνησε το πιο φιλόδοξο project της μέχρι τότε καριέρας του. Όχι μόνο θα ήταν τριλογία, αλλά θα αναλάμβανε για πρώτη φορά να γράψει ο ίδιος και το σενάριο. Το project αυτό, με τίτλο La trilogie Nikopol έμελλε να γίνει η πιο γνωστή και πολυβραβευμένη του δουλειά, με τον πρώτο τόμο La Foire aux immortels (Η Γιορτή των Αθανάτων - 1980) να λογίζεται μέχρι σήμερα ως το διαχρονικό του αριστούργημα.

Τα άλλα δύο μέρη της τριλογίας του Nikopol είναι τα La Femme piège (Η Γυναίκα Παγίδα - 1986) και Froid Équateur (Κρύος Ισημερινός - 1992), όμως σε αυτή την ανάρτηση θα ασχοληθούμε μόνο με το πρώτο μέρος, επειδή είναι το καλύτερο με διαφορά, και επειδή τα επεισόδια μπορούν να σταθούν μια χαρά και μόνα τους.

Η Υπόθεση (περιέχει spoilers)

Η Γιορτή των Αθανάτων λοιπόν εκτυλίσσεται το 2023 στο Παρίσι, και βρίσκει την πόλη να είναι χωρισμένη σε δύο περιοχές: το κέντρο, όπου κατοικούν οι πλούσιοι και ισχυροί, οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες της πόλης, και τα περίχωρα, όπου κατοικούν οι φτωχοί. Ο μεγαλομανής δικτάτορας Choublanc κυβερνάει απολυταρχικά, όμως αυτόν τον καιρό έχει άλλα πράγματα στο μυαλό του. Πάνω από την πόλη αιωρείται μια πυραμίδα-σκάφος με επιβάτες τις πιο επιφανείς αιγυπτιακές θεότητες. Οι θεοί έχουν ζητήσει καύσιμα από τον κυβερνήτη, όμως αυτός ζητάει ως αντάλλαγμα να του χαρίσουν την αθανασία, έχοντας αρχικά εισπράξει αρνητική απάντηση.

Εν τω μεταξύ, ο Alcide Nikopol, έχοντας εκτίσει ποινή χειμερίας νάρκης στο διάστημα για 30 χρόνια, συντρίβεται στο Παρίσι, στη συνοικία των φτωχών. Έχει χάσει το πόδι του κατά την πτώση και συναντά τον Horus, τον Αιγύπτιο θεό με το κεφάλι γερακιού που το έχει σκάσει από την πυραμίδα. Ο φυγάς θεός του χαρίζει ένα καινούριο, μεταλλικό πόδι και παίρνει στην κατοχή του το σώμα του Nikopol, προκειμένου να πάρει την εξουσία στο Παρίσι και να εκδικηθεί τους άλλους θεούς. Καταφέρνει να κατατροπώσει τον Choublanc με τις διανοητικές του δυνάμεις, σκοτώνοντας και όλους τους διεκδικητές της εξουσίας, όμως καταλήγει πάλι αιχμάλωτος των θεών, καταδικασμένος να φυλακιστεί μέσα σε πέτρα για επτά εποχές της αιωνιότητας. Ο Nikopol, αφού γλίτωσε παρά τρίχα το θάνατο καταλήγει τρελός, απαγγέλλοντας στίχους του Μπωντλαίρ στους διαδρόμους ενός νοσοκομείου. Το πολιτικό σύστημα θα σώσει τελικά ο γιος του (ο οποίος είναι την ίδια ηλικία με τον ίδιο), θεσπίζοντας ένα καθεστώς ισονομίας.






Η Γιορτή των Αθανάτων αποτέλεσε την πρώτη επαφή του κομιξόφιλου κοινού με τα θεότρελα, σουρρεαλιστικά σενάρια του Bilal, με τις χαοτικές υπο-υποθέσεις και τις αναρχικές προεκτάσεις, πάντα μέσα στα πλαίσια του αγαπημένου του είδους - της επιστημονικής φαντασίας. Όπως και σε όλες τις επόμενες σεναριακές προσπάθειες του γαλλο-βαλκάνιου καλλιτέχνη, υπάρχουν σαφώς "τρύπες" και σημεία που δεν αναπτύσσονται επαρκώς, όμως η γραφή του είναι φρέσκια και δυναμική, με πολύ καλή κλιμάκωση της ιστορίας και αρκετή συγκίνηση και δράση. Η πολιτική και η θρησκεία, δύο από τα θέματα που επανέρχονται συχνά στα έργα του είναι και εδώ κυρίαρχες, με σαφείς αναφορές στο γνωστό, δυσάρεστο γιουγκοσλαβικό ζήτημα που όπως είναι λογικό απασχολούσε έντονα το δημιουργό. Και φυσικά, τί να πούμε και για την εικονογράφηση ... Ο Bilal θεωρούταν ήδη ένας από τους κορυφαίους εικονογράφους του κόσμου όταν κυκλοφόρησε αυτό το εντυπωσιακό magnus opus, και η εξαιρετική δουλειά του στη Γιορτή των Αθανάτων ήρθε απλά να επιβεβαιώσει τη μεγάλη και δίκαια κερδισμένη φήμη του. Το βιβλίο κυκλοφόρησε και στα ελληνικά από την εταιρεία Ars Longa / Παρά Πέντε το 1983.

Το 2004 ο ίδιος ο Bilal σκηνοθέτησε τη live action / animated ταινία Immortal, η οποία βασίζεται αμυδρά στο σενάριο της Γιορτής των Αθανάτων, με μεγάλες όμως αλλαγές και δυστυχώς χωρίς ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα. Αυτό επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά την παγιωμένη μου άποψη οτι τα comics δεν πρέπει να μεταφέρονται σε live-action ταινίες (με κανονικούς ηθοποιούς δηλαδή), αλλά ας μην το αναλύσουμε περαιτέρω το ζήτημα.






Tα βιβλία της τριλογίας στις ελληνικές εκδόσεις τους

"Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ" : Ars Longa / Παρά Πέντε (1983)
"Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΑΓΙΔΑ" : Βαβέλ (1986)
"ΙΣΗΜΕΡΙΝΟ ΨΥΧΟΣ" : Βαβέλ (1993)