Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Helm short stories

Σύντομες ιστορίες ενός υποτιμημένου δημιουργού

Ο Helm (κατά κόσμον Τηλέμαχος Σταυρόπουλος) είναι ένας ταλαντούχος έλληνας δημιουργός comics που, όπως και αρκετοί άλλοι, δεν έχει τύχει της αναγνώρισης που αξίζει. Γεννημένος το 1984 και ξεκινώντας δειλά την καριέρα του το 2005 με το πολύ καλό fanzine Free Your Line, ο Helm έχει παραδόσει λιγοστές αλλά ποιοτικές δουλειές, πάντα μακριά από τις επιταγές της μόδας και των καιρών, και πάντα με ένα έντονο προσωπικό στίγμα. Πολύ καλός τόσο στις εικονογραφήσεις, τις πολιτικές γελοιογραφίες όσο και στις μικρού και μεσαίου μήκους ιστορίες comics, έχει φτιάξει κατά καιρούς γραφικά για video games, καθώς και διάφορα comissions όπως τατουάζ, μπλουζάκια, αφίσες, και άλλα.

Έχει αυτο-εκδόσει την τεραστίων διαστάσεων συλλογή μονοσέλιδων ιστοριών "Εκτός Θέματος" το 2009, για να ακολουθήσει το ΖΧ, μία πολύ καλή μεσαίου μήκους ιστορία που δημοσίευε σελίδα-σελίδα στο προσωπικό του blog, προτού εκδοθεί σε ένα τόμο από τη Free Your Line Press (τον ίδιο δηλαδή) το 2011. Το 2013 κυκλοφόρησε και το "Σοβαρά Τώρα", μία συλλογή που συγκεντρώνει τα 100 πρώτα πολιτικά comic strips που δημιούργησε ο Helm για την εφημερίδα "Ελλάδα Αύριο".

Σαν πρώτη γνωριμία με τον καλλιτέχνη, επέλεξα να συμπεριλάβω δύο από τις παλαιότερες σύντομες δουλειές του, μιας και το ΖΧ αλλά και το Εκτός Θέματος αξίζουν εκτενέστερης αναφοράς. Η 4-σέλιδη ιστορία Memorybot λοιπόν δημιουργήθηκε στα τέλη του 2006 για το 3ο τεύχος του Free Your Line που κυκλοφόρησε το 2007, με ήρωα το ρομπότ που θα πρωταγωνιστούσε αργότερα και στο ZX. Η, επίσης 4-σέλιδη This House δημιουργήθηκε το 2008 για το φεστιβάλ της βαβέλ της ίδιας χρονιάς.


Memorybot





This House




Για τελείωμα, ορίστε και μία σελίδα του Memorybot με χρώματα. Υπάρχουν και οι υπόλοιπες στο blog του καλλιτέχνη, όμως προσωπικά μου άρεσαν περισσότερο οι ασπρόμαυρες, γι'αυτό και έβαλα αυτές. Αυτά.




Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Το μακρύτερο comic του κόσμου στη Lyon

Ένα comic strip μήκους... 1,6 χιλιομέτρων !



...
Στις 4 και 5 Ιουνίου του τρέχοντος έτους, διεξήχθη στη γαλλική πόλη Lyon το 11ο Lyon BD Festival που, αν και δεν είναι του διαμετρήματος του αντίστοιχου φεστιβάλ comics της Angouleme, σίγουρα αντανακλά τη μεγάλη αγάπη που έχει το γαλλικό κοινό για την 9η τέχνη. Στα πλαίσια του φεστιβάλ λοιπόν, τοποθετήθηκε σε ένα τούνελ στο κέντρο τη πόλης ένα comic strip μήκους... 1,6 χιλιομέτρων, φιλοτεχνημένο από 200 (!) μαθητές και μαθήτριες δύο σχολών Καλών Τεχνών, μία της Λυών και μία της Βαρκελώνης. Το μακροσκελές έργο, σε σενάριο και σχέδιο του γάλλου κομίστα Jibé, ονομάζεται Les traboules du temps (Τα τούνελ του χρόνου) και αποτελείται από 1.600 panels διαστάσεων 1x1m. O Jibé αρχικά σχεδίασε όλη την ιστορία σε κανονικό φορμά (με σελίδες), και έπειτα έδωσε οδηγίες στους μαθητές πώς να μεγεθύνουν τα panels.

Το comic διηγείται την ιστορία της Léa, ενός μικρού κοριτσιού που βρίσκει ένα μαγικό στυλό σε ένα μουσείο, και ταξιδεύει στο χρόνο, από την εποχή των Παγετώνων μέχρι το 10.000 μ.Χ., ζώντας τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία της Λυών και της Βαρκελώνης.

Το παγκόσμιο ρεκόρ Guinness για το μεγαλύτερου comic, το είχε η Λυών από το 2011, με ένα comic μήκους ενός χιλιομέτρου, αλλά το 2014 είχε καταρριφθεί στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, με ένα comic μήκους 1,2 χιλιομέτρων. Το φετινό... κατόρθωμα των 1.625 μέτρων της Λυών λοιπόν ξαναφέρνει το ρεκόρ στη γαλλική πόλη, και επίσης, όπως αναφέρουν και οι υπεύθυνοι του φεστιβάλ, προσφέρει μία υγιεινή άσκηση μαζί με την απόλαυση τη ανάγνωσης.

Το τυπωμένο album του Les traboules du temps διατίθεται ήδη σε όλα τα βιβλιοπωλεία και τις βιβλιοθήκες της Λυών. Αυτό ονομάζεται comics κουλτούρα !





Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

OPUS

Ένα εξαιρετικό, ανολοκλήρωτο Magnus Opus

Ο Satoshi Kon (1963-2010) ήταν ένας πολύ καλός σκηνοθέτης animated ταινιών και mangaka, γνωστός περισσότερο για την πρώτη του ιδιότητα από τις εξαιρετικές ταινίες Perfect Blue (1997), Millennium Actress (2001), Tokyo Godfathers (2003) και Paprika (2006), αλλά και την, επίσης υπέροχη animated σειρά Paranoia Agent (2004).

Πρίν αφοσιωθεί στη σκηνοθεσία anime όμως, ο Kon είχε δείξει δείγματα του μεγάλου ταλέντου του στο χώρο των manga, δημιουργώντας αρκετές σύντομες ιστορίες, βοηθώντας τον Katsuhiro Otomo στο σχεδιασμό backgrounds του αριστουργηματικού AKIRA, και δουλεύοντας όποτε έβρισκε χρόνο σε μερικά προσωπικά projects. Οι σύντομες ιστορίες του συλλέχθηκαν μεταφρασμένες στα αγγλικά το Μάιο του 2015 με τίτλο Dream Fossil από την εταιρεία Vertical, και από τις μεγαλύτερες δουλειές του ξεχωρίζει το εκπληκτικό OPUS, που εκδόθηκε στην Ιαπωνία το 2010 σε 2 τόμους από την εταιρεία Tokuma Shoten, και στα αγγλικά σε 1 τόμο από τη Dark Horse το Νοέμβριο του 2014.

Το OPUS ξεκίνησε να δημοσιεύεται το 1995 σε συνέχειες στο διμηνιαίο περιοδικό Comic Guys, όμως ένα χρόνο αργότερα το περιοδικό σταμάτησε να εκδίδεται, και έτσι η ιστορία έμεινε ανολοκλήρωτη. Οι τόμοι που έχουν κυκλοφορήσει περιέχουν 10 επιπλέον σελίδες με πρόχειρα σχέδια του καλλιτέχνη, που προχωράνε την ιστορία λίγο παραπέρα, χωρίς όμως να διαφαίνεται κάποιο φινάλε. Ο Kon είχε υποσχεθεί οτι στο μέλλον θα κυκλοφορήσει ένα ταιριαστό τέλος για τους ήρωές του, όμως λόγω του αυξημένου φόρτου εργασίας από τις σκηνοθετικές δουλειές του, αλλά και φυσικά του πρόωρου θανάτου του σε ηλικία μόλις 46 ετών, το OPUS έμελλε να μείνει για πάντα ανολοκλήρωτο, αντανακλώντας με πικρό τρόπο τη ζωή του δημιουργού του.






Η υπόθεση του Opus ξεκινάει με τον κομίστα Chikara Nagai να έχει μόλις ολοκληρώσει την περιπετειώδη manga σειρά του, Resonance. Στην τελική σκηνή η πρωταγωνίστριά του, η τηλεπαθητική ερευνήτρια Satoko Miura μάχεται εναντίον του σατανικού Masque, ενός εγκληματία που έχει την ικανότητα να ελέγχει το μυαλό των ανθρώπων. Ο βοηθητικός χαρακτήρας Lin, που έχει ψυχικές δυνάμεις, θυσιάζεται για να νικηθεί τελικά η Μάσκα. Όμως, ο Lin δεν είναι ευχαριστημένος με το φινάλε της ιστορίας, και έτσι έρχεται στον κόσμο του δημιουργού του και κλέβει τη σελίδα του manga που δείχνει το θάνατό του, με σκοπό να αλλάξει τη μοίρα του. Ο αποσβολωμένος Chikara τον κυνηγάει, για να βρεθεί... ρουφηγμένος μέσα στην ίδια του την ιστορία, και μάλιστα στο σημείο της τελικής μάχης. Όμως ο Lin δε σκοπεύει πια να εμφανιστεί και να χάσει τη ζωή του.

Ο Chikara και η Satoko ξεφεύγουν τελικά από τη Μάσκα, με τον καλλιτέχνη να προσπαθεί να πείσει την όμορφη ηρωίδα ότι είναι... ο δημιουργός της. Αυτή φυσικά δεν τον πιστεύει, όμως όταν η Μάσκα θα ελέγξει το μυαλό του mangaka, θα αρχίσουν να εμφανίζονται ρωγμές ανάμεσα στους δύο κόσμους, τις οποίες ο πανούργος εγκληματίας θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί. Η Satoko τελικά θα αναγκαστεί να πειστεί, και οι δυο τους θα ταξιδέψουν αρκετές φορές ανάμεσα στις δύο διαστάσεις αλλά και σε... προηγούμενους τόμους του manga, κυνηγώντας τον Lin που θα επιχειρήσει να αλλάξει το παρελθόν για να γλιτώσει την προδιαγεγραμμένη μοίρα του.

Τελικά ... δεν ξέρουμε ! Δυστυχώς, όπως προείπαμε, η συναρπαστική αυτή περιπέτεια στα σύνορα της φαντασίας και της πραγματικότητας έμελλε να μείνει ανολοκλήρωτη. Πολύ κρίμα !






Αυτή η δύσκολη διάκριση ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, το λογικό και το παράλογο, την αλήθεια και την παραίσθηση, είναι το απόλυτο σήμα κατατεθέν του Satoshi Kon σε όλες τις δουλειές του, με το Opus ασφαλώς να μην αποτελεί εξαίρεση. Η ιδέα του δημιουργού που βυθίζεται μέσα στο ίδιο του το έργο δεν είναι βεβαίως και η πλέον πρωτότυπη, όμως ο Kon τη χειρίζεται πολύ έξυπνα και με αρκετούς πειραματισμούς, τόσο σεναριακά όσο και εικονογραφικά. Και αφού μιλήσαμε για εικονογράφηση, η ομοιότητα με το καλλιτεχνικό στυλ του τεράστιου Katsuhiro Otomo είναι μεγάλη, αφού όπως είπαμε ο Kon υπήρξε βοηθός του. Αυτό φυσικά μόνο ως κοπλιμέντο ειπώνεται, με το συνολικό εικονογραφικό αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικό. Το θεότρελο σενάριο αφήνει χώρο για ατελείωτο πειραματισμό στις συνθέσεις των σελίδων, και ο ιάπωνας καλλιτέχνης δεν αφήνει την ευκαιρία ανεκλμετάλλευτη.

Κάνοντας ευφυέστατη χρήση της τεχνικής του σπασίματος του 4ου τοίχου* μέσα στο ίδιο το manga, ο ταλαντούχος καλλιτέχνης δημιουργεί μία υπέροχη, χαοτική σύγχυση σε πολλά επίπεδα, με τη δράση να μεταφέρεται συνεχώς μέσα και έξω από τις σελίδες του manga μέσα στο manga του, του Resonance. Τα πρόχειρα σχεδιασμένα backgrounds διαλύονται, ένας ζωγραφισμένος δράκος πάνω σε μία λευκή σελίδα μπορεί να ζωντανέψει, και ένας χαρακτήρας που δεν είναι ικανοποιημένος με το "ρόλο" του μπορεί να τα βάλει με τον ίδιο του το δημιουργό. Έπος. Ή μάλλον, Opus !

* Σεναριακό τέχνασμα στο οποίο οι χαρακτήρες γνωρίζουν οτι είναι πρωταγωνιστές ενός έργου, οτι είναι δημιουργήματα της φαντασίας κάποιου άλλου.






Οι δύο σελίδες που ακολουθούν είναι από τις 10 επιπλέον που σχεδίασε πρόχειρα ο Satoshi Kon μετά τη διακοπή του περιοδικού στο οποίο δημοσιευόταν το Opus. Εδώ, βλέπουμε ένα ακόμη σπάσιμο του 4ου τοίχου, με τον Chikara να έρχεται στο δικό μας κόσμο και να συνομιλεί με τον δημιουργό του, απαιτώντας ένα κατάλληλο φινάλε για την ιστορία του(ς). Φανταστείτε να συνεχιζόταν αυτή η γοητευτική μέσα στην πολυπλοκότητά της υπόθεση. Δε θα έμενε ούτε τοίχος όρθιος. Όχι 4ος, ούτε 24ος ! Θα έπαιρνε τη βαριοπούλα της εξαιρετικής του φαντασίας ο αδικοχαμένος αυτός δημιουργός, και θα τα γκρέμιζε όλα. Κρίμα !